STRONA GŁÓWNA

Parafia Rzymskokatolicka pw Świętego Dominika
ul. Głowackiego 11 48-300 Nysa konto ING 11 1050 1490 1000 0022 5235 4226

77 40-93-155
nysadominik@opw.pl

                               od 1.09.2024 MSZA ŚW w PONIEDZIAŁEK O GODZINIE 18.00 
                                    WE WTOREK O GODZINIE 18.00
                                    W ŚRODĘ O GODZINIE 7.00
                                    W CZWARTEK   O GODZINIE 17.00

                                    W PIĄTEK O GODZINE 17.00 W JĘDRZYCHOWIE I O 18.00 W ŚW. DOMINIKU
                                    W SOBOTĘ O GODZINIE 7.00
                                 ZAPRASZAM  KSIĄDZ PROBOSZCZ
 
 
  •                                                       Nabożeństwa Różańcowe - Kościół św. Dominika
  • Dni powszednie – g. 17,30
  • Niedziela – g. 16,00

Jędrzychów – piątek – g. 16,30

 

 

 

Jak paciorki różańca przesuwają się chwile,

Nasze smutki, radości i blaski,
A Ty Bogu je zanieś połączone w różaniec,
Święta Panno Maryjo pełna łaski.

 

Autor natchniony w Księdze Rodzaju kończy opis stworzenia niewiasty stwierdzeniem: „mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. Taki był i jest Boży pomysł na szczęście i człowieka. Przypomina o tym Jezus w dzisiejszej Ewangelii w dyspucie z faryzeuszami: „Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”. W ten sposób głosi, że od samego początku Stwórca proponuje małżeństwo jako wieczyste przymierze, w którym obowiązuje jedność myślenia, woli i miłości oraz nierozerwalność. Zarówno mężowi, jak i żonie nie wolno zatem zrywać ustanowionej przez Boga jedności i związać się z innym partnerem, bo popełniają „cudzołóstwo”.

Pierwszy cud, na podstawie którego uczniowie uwierzyli, uczynił Jezus na weselu w Kanie Galilejskiej. Uświęcił w ten sposób związek małżeński, wnosząc przez swoją obecność błogosławieństwo i radość. Małżeństwo chrześcijan z woli Chrystusa staje się sakramentem, czyli świętym znakiem prawdziwego powołania małżonków do świętości. Dzięki obecności Ducha Świętego małżonkowie podtrzymują i umacniają swój związek przez wzajemne oddanie i niepodzielną miłość, wypływającą z Boskiego źródła miłości. A także są zatroskani o dobro swoich dzieci.

Nierozerwalność wypływa z samej natury miłości. Sakramentalne „ślubuję ci”, wypowiedziane wobec współmałżonka stanowi uczestnictwo w nieodwołalnym „tak” wypowiedzianym przez Chrystusa Kościołowi. Jest zatem czymś więcej niż czysto ludzką umową i przyrzeczeniem wzajemnej miłości, choć nawet ludzka tylko przysięga domaga się spełnienia tego, co się obiecało. Ten „węzeł” sakramentalny oznacza nie tylko zaangażowanie osobiste, ale przede wszystkim zobowiązanie moralne do wierności. U podstaw nierozerwalności leża również względy socjologiczne, ponieważ małżeństwo jest również wymogiem małżeństwa jako instytucji.

Małżonkowie przeżywają małżeństwo w codzienności naznaczonej ludzką słabością. Aby jednak mogli umacniać więź sakramentalną w Chrystusie, wystarczy codzienna modlitwa małżeńska, regularna spowiedź, wspólny udział we Mszy św. niedzielnej, noszenie obrączki, świętowanie kolejnych roczni ślubu oraz świadome pielęgnowanie miłości małżeńskiej. Źródłem mocy sakramentu małżeństwa jest stała obecność Jezusa, zaproszonego do związku w chwili jego zawarcia i zapraszanego tam ponownie w codziennej modlitwie oraz w sakramentach pokuty i Eucharystii.

  1. Leszek Smoliński

Wierzę w Kościół – katechezy o Domu Bożym dla nas cz. 98

Diakon jest specjalnie związany z biskupem w zadaniach swojej „diakonii” (por. KKK 1569), zależy bezpośrednio od biskupa, jest mu dany ku pomocy w zaradzaniu różnorakim potrzebom Kościoła lokalnego. Nie należy więc podporządkowywać diakona prezbiterowi, co nie znaczy, że nie ma współpracować z lokalną wspólnotą, zwłaszcza na poziomie liturgii.

Posługa diakona polega na kształtowaniu żywych, solidarnych wspólnot w Kościele i społeczeństwie, na przejawianiu troski o tych, którym miłość Jezusa potrzebna jest najbardziej, czyli o ludzi marginalizowanych, lekceważonych, zajmujących niską pozycję społeczną, zrozpaczonych i upośledzonych, ubogich i zaniedbywanych przez parafię, wegetujących na marginesie społeczeństwa i Kościoła. Bezinteresownie służąc tym ludziom oraz prowadząc wśród nich pracę, diakoni stali winni dążyć do wyrwania ich z izolacji w społeczności świeckiej i chrześcijańskiej. Ponadto „(…) zadaniem diakona, stosownie do tego, co wyznaczy mu kompetentna władza, jest uroczyste udzielanie chrztu, przechowywanie i rozdzielanie Eucharystii, asystowanie i błogosławienie w imieniu Kościoła związkom małżeńskim, zanoszenie wiatyku umierającym, czytanie wiernym Pisma świętego, pouczanie i zachęcanie ludu, przewodniczenie nabożeństwom i modlitwie wiernych, udzielanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędom żałobnym i pogrzebowym” (KK 29).

Wszystkie trzy kategorie członków Kościoła: świeccy, szafarze i osoby konsekrowane objawiają we właściwym im zakresie tajemnicę Chrystusa. Podstawową cechą laikatu jest świeckość – dawanie świadectwa Ewangelii w sferze rzeczywistości doczesnych. Zadaniem pasterzy jest reprezentowanie Chrystusa i Kościoła oraz realizacja trzech funkcji: nauczania, uświęcania i przewodzenia ludowi. Funkcja diakonów polega na reprezentowaniu Chrystusa-Sługi i animowaniu diakonii w Kościele. Natomiast powołaniem osób konsekrowanych jest szczególne upodobnienie się do Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego.                                                    bp Andrzej Czaja

W nawiązaniu do apelu, który Biskup Opolski wyraził w Liście na Wielki Post oraz do Jego prośby  skierowanej do diecezjan podczas Mszy św. Krzyżma, nasza diecezja wstępuje na drogę odnowy Kościoła i życia rodzinnego oraz społecznego. Drogę tę wyznacza sześć kroków, które wskazał Jezus w 18 rozdziale Ewangelii św. Mateusza. Poszczególne kroki będziemy podejmować w najbliższych miesiącach:

  1. Prostota i otwartość (kwiecień)
    II. Dobry przykład (maj)
    III. Troska o ubogich (czerwiec)
    IV. Braterskie upomnienie (wrzesień)
    V. Wspólna modlitwa (październik)
    VI. Przebaczenie i pojednanie (listopad)